Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, mbrëmë mori pjesë në ceremoninë e ndarjes së Çmimit ndërkombëtar për letërsi “Ali Podrimja”, që sivjet iu nda poetit, shkrimtarit, skenaristit e gazetarit të njohur boshnjak, Abdullah Sidran, raporton Gazeta Enigma.
Çmimin që e mban emrin e poetit të njohur kosovar, Ali Podrimja, e ndanë Kolegji AAB çdo vit, për personalitete që kanë dhënë kontribut në fushën e letërsisë.
Në fjalën e tij, kryeministri Kurti tha se ndjehet i nderuar që merr pjesë në ceremoninë që nderon krijimtarinë artistike të një poeti, me një çmim që mban emrin e një poeti po ashtu të madh.
Kryeministri Kurti tha se nëpërmjet vargjeve, Sidran na bashkoi me dhimbjet, plagët e katrahurat që mbijetoi populli i tij, e që pak vite më vonë do të bëheshin realiteti dhe e vërteta edhe te populli ynë.
Ai tha se gjurmët që ka lënë z. Sidran në letërsinë boshnjake dhe në atë të Ballkanit janë të pashlyeshme. Ato do t’i shërbejnë fort kujtesës kolektive të popujve ndaj të cilëve historia shumë herë u tregua e pamëshirshme, tha kryeministri Kurti dhe i dëshiroi z. Sidran shëndet të plotë, jetë të gjatë dhe shumë frymëzim për libra e poezi të tjerë.
Në përfundim të ceremonisë, z. Abdullah Sidran i dhuroi kryeministrit Albin Kurti dy librat e tij më të fundit, “Otkup sirove kože” dhe “A Nurija veli”.
Fjala e plotë e kryeministrit Kurti në ceremoninë e ndarjes së çmimit ndërkombëtar për letërsi “Ali Podrimja”
I nderuari z. Sidran,
I nderuari rektor i Kolegjit AAB, z.Bujar Demjaha
I nderuar kryetar Këshillit Drejtues të Kolegjit AAB, z. Lulzim Tafa
E nderuara familje Podrimja,
Të nderuar artdashës,
Profesorë, studentë të kolegjit AAB, të kolegjeve e të universiteteve të tjera e të Universitetit të Sarajevës,
Zonja dhe zotërinj,
Lajme jo të mira vinin fundvitin e kaluar për shëndetin e poetit që me vargje na afroi me shpirtin dhe zemrën e qytetit të tij të lindjes, Sarajevën.
Por, siç do të thoshte vetë ai në një intervistë, forca e jetës i mund të gjitha forcat tjera së bashku.
“Nga respiratori drejt e në Prishtinë”, tha kur erdhi sot për vizitë në zyrën time. Gjersa bisedonim për librin, evokonim kujtime për Sarajevën e sotme dhe të dikurshme, vëreja sesi gjurmët e virusit tinëzar herë pas herë ia ngadalësonin frymëmarrjen. Por, kurrsesi mprehtësinë e mendimit, dellin për humor dhe frymëzimin për të shkruar.
Nëpërmjet vargjeve z.Sidran na bashkoi me dhimbjet, plagët e katrahurat qëiI mbijetoi populli i tij, e që pak vite më vonë do të bëheshin realiteti dhe e vërteta edhe te populli ynë.
Sonte kam nderin të jem këtu dhe së bashku ta nderojmë krijimtarinë artistike të një poeti, me një çmim që mban emrin e një poeti po ashtu të madh.
I vetmi njeri që do të gëzohej më shumë për këtë çmim sonte, më shumë se Sidran, e madje edhe më shumë se ne të tjerët, do të ishte vetë Ali Podrimja, poeti ynë që na shërben e na shpërblen edhe kur s’është më fizikisht me neve.
Në njërën nga poezitë e librit “Tabuti Sarajevas”, poeti Sidran pyet: “A do të dijë çfarëdo për mua ai/ i cili natën do t’i lexojë këto vargje/ Me llambë dhe me terrin përreth?”. Një poezi tjetër e përfundon me fjalinë: “Për veten asnjë gjurmë nuk do të lësh”.
Dhe ne i themi sonte poetit Sidran: Gjurmët që ke lënë në letërsinë boshnjake dhe në atë të Ballkanit janë të pashlyeshme. Ato do t’i shërbëjnë fort kujtesës kolektive të popujve ndaj të cilëve historia shumë herë u tregua e pamëshirshme.
I nderuari z. Sidran,
Faleminderit që na e ke pasuruar shpirtin e mendjen me vargjet e bukura dhe të mprehta. Faleminderit po ashtu për shkrimet e tjera e për skenarët e shkëlqyeshëm, që burojnë nga një zemër e çiltër dhe një mendim i thellë.
Të urojmë shëndet të mirë dhe shumë lojë të fituara të shahut. Si dhe shumë frymëzim për poezi e libra të tjerë.
Čestitam vam gospodine Sidran. Želim vam svako dobro i dug život.
Ju faleminderit.
