Franca po përballet me kaos të mëtejshëm politik pasi kryeministri i fundit i vendit, Sébastien Lecornu, dha dorëheqjen pas vetëm 26 ditësh në këtë rol, ka raportuar BBC.
Ai u emërua pasi qeveria e François Bayrou u shemb kur deputetët refuzuan të mbështesnin buxhetin e tij. Bayrou vetë u emërua pasi Michel Barnier u rrëzua dhjetorin e kaluar.
Lecornu dha dorëheqjen një ditë pasi zbuloi kabinetin e tij, i cili ishte kryesisht i pandryshuar nga ai i Bayrou dhe u kritikua ashpër nga të gjitha partitë në Asamblenë Kombëtare, të cilat kërcënuan ta rrëzonin atë.
Media franceze tha se Presidenti francez Emmanuel Macron nuk pritej të bënte një deklaratë të hënën, duke lënë pyetje të vazhdueshme mbi lëvizjen e tij të ardhshme për të thyer bllokimin.
Politika e vendit ka qenë shumë e paqëndrueshme që nga korriku 2024, kur Macron bëri thirrje për zgjedhje të parakohshme parlamentare në një përpjekje për të arritur një shumicë të qartë pas një humbjeje të madhe për partinë e tij në votimin e Parlamentit Europian.
Në vend të kësaj, zgjedhjet rezultuan në një parlament të varur të ndarë në fraksione ideologjikisht të kundërta, thellësisht në kundërshtim me njëra-tjetrën dhe të pavullnetshëm për të punuar së bashku.
Disa parti tani po kërkojnë zgjedhje të parakohshme dhe disa po bëjnë thirrje që Macron të largohet – megjithëse ai gjithmonë ka thënë se nuk do të tërhiqet para se të mbarojë mandati i tij në vitin 2027.
“E vetmja gjë e mençur për të bërë tani është të mbahen zgjedhje”, tha Marine Le Pen e Tubimit Kombëtar (RN) të së djathtës ekstreme.
“Shakja ka vazhduar mjaft gjatë. Francezët janë të ngopur. Macron e ka vënë vendin në një pozicion jashtëzakonisht të vështirë”, shtoi ajo.
Vendimi se si të veprohet tani i takon Macron, i cili me siguri duhet të pyesë veten se sa gjatë mund të lejohet të vazhdojë kjo maskaradë politike.
Ai ka tre mundësi. Ai mund të emërojë një kryeministër tjetër. Ai mund të shpërndajë përsëri Asamblenë Kombëtare. Ose mund të japë dorëheqjen vetë.
E fundit është më pak e mundshme, ndërsa e para do të ishte zgjedhja e tij e natyrshme.
Megjithatë, kë mund të emëronte tani për të formuar një qeveri? Lecornu – besniku përfundimtar i Macron – shihej si zgjidhja e tij e fundit, por tani edhe ai ka dështuar.
Ai mund të emëronte një socialist, mbi bazën se e majta meriton një shans për të qeverisur – por një administratë socialiste vetë nuk do të vononte shumë për t’u rrëzuar.
Pra, logjika duhet të jetë me siguri për opsionin e dytë: për zgjedhje të reja legjislative.
Rezultati ndoshta do të ishte një disfatë për qendrën pro-Macron dhe një fitore e madhe për të djathtën ekstreme të Marine Le Pen. Por kur çdo zgjidhje tjetër dështon, mbeten pak rrugë.
Lecornu, një ish-ministër i forcave të armatosura, ishte kryeministri i pestë i Francës në më pak se dy vjet.
Në fjalimin e tij të shkurtër jashtë Hôtel de Matignon, rezidencës së kryeministrit të cilën ai e banoi vetëm për më pak se një muaj, Lecornu kritikoi ashpër “orekset partiake” të fraksioneve politike, të cilat ai tha se “po sillen sikur të kishin një shumicë absolute”.
“Isha gati për kompromis, por të gjitha partitë donin që pala tjetër të miratonte programet e tyre në tërësinë e tyre”, tha ai.
“Nuk do të duhej shumë që kjo të funksiononte”, shtoi ai, duke thënë, megjithatë, se partitë duhej të ishin më të përulura dhe “të linin mënjanë disa ego”.
Ndarjet e rrënjosura në politikën franceze e kanë bërë të vështirë për çdo kryeministër të sigurojë mbështetjen e nevojshme për të miratuar ndonjë projektligj.
Michel Barnier u emërua kryeministër shtatorin e kaluar, por u rrëzua brenda tre muajsh në një votë mosbesimi.
Qeveria e pasardhësit të tij François Bayrou u rrëzua pas nëntë muajsh pasi parlamenti refuzoi të mbështeste buxhetin e tij të kursimit, i cili synonte të ulte shpenzimet qeveritare me 44 miliardë euro (51 miliardë dollarë; 38 miliardë paund).
Deficiti i Francës arriti në 5.8% të PBB-së së saj në vitin 2024 dhe borxhi i saj kombëtar është 114% e PBB-së së saj. Ky është borxhi i tretë më i lartë publik në eurozonë pas Greqisë dhe Italisë, dhe ekuivalent me pothuajse 50,000 euro për qytetar francez.
Aksionet ranë ndjeshëm në bursën e Parisit pasi lajmi për dorëheqjen e Lecornu u përhap të hënën në mëngjes.
