Mesazhi që lideri ukrainas Volodymyr Zelensky ka trumbetuar prej muajsh është i qartë: Fitorja për Ukrainën nënkupton vetëm çlirimin e të gjithë territorit kombëtar nga sundimi rus.
Ndërsa shumë “të ashtuquajtur” ekspertë perëndimorë hodhën poshtë pretendimet e Zelenskyt si mendime të dëshiruara, vetëm pak muaj më parë komuniteti ndërkombëtar filloi të kuptojë se Ukraina mund të rimarrë vendin e saj, megjithëse gradualisht.
Rusisë i kanë mbaruar rezervat ushtarake dhe logjistike.
Edhe me gati gjysmë milioni ushtarë, dhjetëra mijëra mercenarë, tanke nga Bjellorusia dhe drone nga Irani, ajo nuk mund të zotërojë fushën e betejës, transmeton oranews.
Në vend të kësaj, Kremlini po përpiqet dëshpërimisht të qëndrojë në vijën e parë të frontit, megjithatë i duhet të bëjë lëshime në shkallë të gjerë brenda disa javësh.
Megjithatë, pas çlirimit të Khersonit dhe 100 vendbanimeve të tjera në rajonin me të njëjtin emër, çfarë duhet bërë që Ukraina të dalë fitimtare duke i dhënë fund luftës?
Hapi i parë – Kthimi në 24 shkurt
Objektivi parësor i ushtrisë ukrainase është të rimarrë të gjitha territoret që Rusia ka pushtuar pas 24 shkurtit me aneksimin e tyre në shtator.
Pas çlirimit të Khersonit, në perëndim të lumit Dnieper, ushtria ukrainase po lëviz drejt lindjes.
Trupat e Kievit duan të marshojnë në Detin Azov përmes Zaporizhia, duke çliruar qytetet e Melitopol dhe Berdyansk.
Trupat ukrainase synojnë të avancojnë në perëndim dhe të marrin kontrollin e pjesës tjetër të Khersonit deri në kalimin e ngushtë në Krime.
Në të njëjtën kohë, Ukraina po rrit vazhdimisht presionin e saj në frontin lindor, duke dashur të çlirojë zonat në Donetsk dhe Luhansk, të cilat Rusia i ka nën kontroll që nga shkurti.
Nëse kjo bëhet, situata e paraluftës do të rikthehet, komenton BILD.
Por Ukraina nuk do të jetë më e kënaqur me këtë.
Hapi 2 – Jo më demokraci pseudopopullore
Në sytë e shumë ukrainasve, qeveria e tyre ka pritur rreth tetë vjet për të rikthyer nën kontrollin e saj demokracitë pseudo-popullore që luftuan ushtrinë ruse.
Barrikada të rënda ishin ngritur përgjatë “vijës së kontaktit” të brendshëm-ukrainas në kufirin e “republikave popullore” të krijuara nga Rusia që nga viti 2014.
Por që nga shkurti i kaluar, Kremlini ka “djegur” të gjithë anëtarët e “milicive të mbrojtjes” në front.
Me fjalë të tjera, pothuajse askush nuk ka mbetur për të mbrojtur strukturat që Rusia ngriti në Ukrainë tetë vjet më parë.
Pra, nëse ushtria ukrainase përparon në kufijtë e republikave pseudo-popullore, ato nuk pritet të marrin më shumë rezistencë sesa Rusia po bën tashmë.
Çlirimi i rajoneve të tëra të Donetskut dhe Luhanskut, duke përfshirë kryeqytetet me të njëjtin emër, nuk është më në sferën e së pamundurës, thekson gazeta gjermane BILD.
Hapi i tretë: Krimea është ukrainase
Hapi i tretë dhe i fundit drejt fitores për Ukrainën është gjithashtu më i rrezikshmi. Ai përfshin rimarrjen e gadishullit të Krimesë, të cilin Rusia e ka aneksuar që nga viti 2014 dhe që regjimi i Moskës e ka konsideruar territor rus për më shumë se tetë vjet.
Për një kohë të gjatë, çlirimi i Krimesë konsiderohej i pamundur, sepse Rusia kërcënoi me armë bërthamore nëse Ukraina do të guxonte të merrte këtë hap.
Por ka një javë që është e qartë se kërcënime të tilla janë bllof të Kremlinit.
Kherson ka qenë zyrtarisht “territor rus” që nga fundi i shtatorit me Moskën që kërcënon ukrainasit të hakmerren me bomba atomike.
Megjithatë, që kur ushtria ruse u tërhoq pothuajse pa luftë, Kremlini e ka zvogëluar ndjeshëm retorikën e tij agresive.
Megjithatë, një gjë është e qartë: për të çliruar Krimenë nga zgjedha ruse, Ukraina do të duhet të sulmojë nga veriu dhe, nëse është e mundur, të ndërpresë furnizimin përmes urës së Krimesë.
Por, pas sulmit në urën e Krimesë dhe fundosjes së anijes ruse në Detin e Zi, e gjithë kjo nuk duket më e pamundur.
Për të arritur planin e Ukrainës, për të mposhtur, pra, perandorinë e Putinit, Perëndimi do të duhet ta mbështesë atë.
Në fund të fundit, nëse SHBA ose BE i thonë “jo” çlirimit të demokracive popullore ose pushtimit të Krimesë nga Kievi “për të mos shtrydhur Rusinë”, atëherë Zelensky do të ketë një problem serioz.
Prandaj, Ukraina varet nga dërgesat e armëve nga Perëndimi në mënyrë që të vazhdojë fushatën e saj të suksesshme të mbrojtjes.
Pra, për të tre hapat e luftës çlirimtare të Ukrainës, Kievit i duhet ndihma e pandarë e Perëndimit për të mos qenë i vetëm kundër ushtrisë ruse numerikisht shumë superiore.
Fitorja mbi Rusinë mund të arrihet vetëm nëse, jo vetëm Varshava dhe Londra, por edhe Berlini, Parisi dhe Uashingtoni i japin Ukrainës mjetet ushtarake që i duhen aq shumë.
