Për shumë shekuj, burgimi është konsideruar si dënim për krimet e kryera.
Burgjet në mbarë botën ndryshojnë në madhësi dhe lehtësira të ofruara, veçanërisht në varësi të llojeve të kriminelëve që ata strehojnë.
Burgjet “luksoze” të sigurisë minimale dihet se kanë shtretër të rehatshëm, qasje në banjo private dhe aktivitete rekreative.
Por ka edhe burgje në anën tjetër të spektrit, ato që janë shumë të mbipopulluara, përmbajnë atmosfera tepër të dhunshme dhe nuk kanë kujdesin e duhur mjekësor për të burgosurit.
Në listën e mëposhtme gjenden katër prej burgjeve ku askush nuk do të donte të dënohej.
Burgu La Sabaneta, Venezuelë
Ky objekt shumë i mbipopulluar është zona e më shumë se 3,700 të burgosurve që jetojnë në një hapësirë të krijuar për të akomoduar vetëm 700 individë.
Një mbipopullim i tillë sjell sëmundje dhe dhunë mes të burgosurve. La Sabaneta drejtohet nga një sistem korrupsioni, ku rojet u japin trajtim preferencial atyre që kanë para dhe pushtet.
Burgu Mendoza, Argjentinë
Burgu i Mendozës përbëhet me një popullsi mbi trefishin e kapacitetit që posedon objekti. Rreth pesë të burgosur janë të grumbulluar në qelitë me madhësi vetëm katër metra katrorë.
Dhe pa sistemin e duhur të ujërave të zeza në objekt, të burgosurit detyrohen të përdorin qese plastike dhe shishe si banjë. Gjithashtu nuk ka kujdes mjekësor bazë; të burgosurit ‘shkojnë’ te mjeku vetëm nëse kanë vdekur.
Kampi 22, Kore e Veriut
Kampi i Përqendrimit Hoeryoung, i njohur gjithashtu si Kampi 22, ka qenë në funksion që nga viti 1965, por u mbajt sekret për dekada derisa fotografia satelitore e objektit u bë publike.
Kampi 22 është një nga rreth 30 kampet e përqendrimit në Korenë e Veriut. Thuhet se ai mban mbi 50,000 burra, gra dhe fëmijë, pasi e gjithë familja e një personi mund të arrestohet për krimin e tyre.
Të burgosurit janë të keq-ushqyer, torturuar dhe i nënshtrohen punës në fusha dhe miniera për 12 orë në ditë, shtatë ditë në javë.
Burgu Gitarama, Ruanda
Burgu më i ngarkuar në botë, Gitarama, është zona me mbi 7,000 të burgosur në një objekt që u ndërtua për të mbajtur vetëm 400.
Shumica e të burgosurve janë të dyshuar për gjenocidin e Ruandës që ndodhi në vitin 1994.
Duke pasur parasysh mbipopullimin ekstrem, këta burra dhe femrat detyrohen të qëndrojnë zbathur në tokën e ndyrë gjatë gjithë orëve të ditës, duke bërë që këmbët e tyre të dëmtohen.
Shumë prej tyre përfundimisht kërkojnë amputime, por duke qenë se ka vetëm një mjek me kohë të plotë, shumica e të burgosurve nuk janë në gjendje të marrin trajtimin që u nevojitet, duke rezultuar në disa vdekje çdo ditë.
/Gazeta Enigma/
