Kandidati për kryetar të PDK-së, Memli Krasniqi në prezantimin e platformës së tij politike para delegatëve të Konventës së dhjetë zgjedhore ka thënë se PDK-ja është shtëpi e çlirimtarëve, intelektualeve, patriotëve e vizionarëve dhe do ta nisë një kapitull të ri siç i ka hije, duke respektuar pafundësisht të kaluarën, të tashmen dhe kontributin e secilit, raporton Gazeta “Enigma”.
Sipas tij, PDK-ja nuk do të ndalet asnjëherë, edhe pse nuk është aspak e lehtë të trasohet tutje rruga e Hashim Thaçit dhe e Kadri Veselit.
Ai ka paralajmëruar hapje të partisë dhe reforma si një prej shtyllave kryesore me të cilat ka synim të rrugëtoj në krye të PDK-së.
Ky është fjalimi i tij i plotë:
Të dashur delegatë të Konventës së Dhjetë të Partisë Demokratike të Kosovës, Sot, jam këtu para jush, shumë i nderuar dhe falënderues për mundësinë që t’ju drejtohem, dhe i ndërgjegjshëm për barrën e përgjegjësisë që e kërkoj ta marr.
Ndjej përgjegjësi dhe emocion të madh të qëndroj këtu sot para shumë prej themeluesve të familjes sonë politike, kontributi qytetar e kombëtar i të cilëve është vështirë i matshëm. Njejtë ndjehem edhe para të gjithë juve që jeni bashkuar në periudha të ndryshme me partinë tonë, e sidomos para të rejave dhe të rinjve që janë e tashmja dhe e ardhmja e PDK-së. Kjo për çfarë jemi mbledhur në këtë sallë, nuk ka qenë zgjidhje e jona.
Është imponim i asaj që ka ndodhur nëntorin e kaluar, kur dy liderëve tanë padrejtësisht ua ndalën aktivitetin politik.
Por, ne nuk u ndalëm dhe nuk do të ndalemi asnjëherë, edhe pse nuk është aspak e lehtë të trasohet tutje rruga e Hashim Thaçit dhe e Kadri Veselit.
Një rrugë kjo që nisi kur ata ishin shumë të rinj në luftën për çlirimin e vendit, e të rinj në themelimin dhe udhëheqjen e partisë sonë për ndërtimin e shtetit. Ua di këtë ndjenjë, ndonëse nga pesha shumë herë më e vogël, se çfarë do të thotë të preokupohesh me politikën e vendit tënd, sepse në këtë moshë, sado që sfidat janë të mëdha, edhe motivi është i madh. Kur në vitin 2004 iu bashkova PDK-së, unë isha 24 vjeç.
Dy vjet më vonë, mora besimin për të udhëhequr Rininë Demokratike, dhe tutje gjithashtu m’u krijua mundësia e m’u dha besimi për të marrë rol të rëndësishëm në shërbim të vendit, brenda partisë dhe në institucione shtetërore. Kam pas nderin dhe privilegjin e jetës sime që të jem pjesë e fitoreve të mëdha të PDK-së, por edhe e periudhave të vështira në qeverisje e në opozitë. Por, ky moment – nuk ka qenë asnjëherë ambicia ime, që të dal para jush si kandidat për t’i prirë PDK-së.
Megjithatë, ky moment ka ardhur dhe është shndërruar në përgjegjësi që nuk ka qenë as e drejtë e as e mundur t’i iket. E këtu ku jemi sot, e ndjej për obligim t’jua them fillimisht dy gjëra. Unë nuk po kërkoj thjesht një mandat. Por, po e kërkoj besimin tuaj. Nuk po kërkoj të bëhem thjeshtë udhëheqësi i juaj. Por, i pari në mesin e të barabartëve. Nëse e fitoj besimin tuaj, për PDK-në, bashkë me ju të gjithë, do të bëj gjithçka që duhet – që ajo të rikthehet aty ku takon. Si partia më e fuqishme dhe me vizionin më të qartë për vendin. Si adresa e parë politike në Kosovë.
Kjo shtëpi e çlirimtarëve, intelektualeve, patriotëve e vizionarëve, do ta nisë një kapitull të ri siç i ka hije, duke respektuar pafundësisht të kaluarën, të tashmen dhe kontributin e secilit. Por, gjithmonë duke shikuar kah e ardhmja.
Të nderuar të pranishëm, Në mbi dy dekada aktivitet politik të PDK-së, kurrë nuk kemi qenë më të goditur politikisht se sot. Ish Kryetari ynë, Presidenti Hashim Thaçi, një njeri që ka shënuar epokë historike, me të cilin kemi rrugëtuar dhe jemi krenuar, si dhe Kryetari ynë Kadri Veseli, një njeri që e ka mbajtur atë epokë si mision, me të cilin kemi qëndruar e jemi përpjekur bashkë, sot padrejtësisht po përballen me një proces gjyqësor mbi pretendime të pabaza. Nuk bëhet fjalë vetëm për dy liderë të PDK-së, por bëhet fjalë edhe për dy liderë të Kosovës.
Sepse, le të thotë kush çka të dojë, por pa këta liderë, nuk do të kishte shtet të Kosovës, as në kohën kur kemi dashur ta kemi, as si kemi dashur ta kemi, e as si duam ta kemi në të ardhmen. Sepse, ndryshimi i madh politik, social, e ekonomik, çlirimi dhe pavarësia jonë, janë të lidhura edhe me emrin e tyre, e nuk do të zgjidhen kurrë.
Sepse, këtë e ka vulosur historia e UÇK-së. Historia e Pavarësisë. Historia e Shtet-ndërtimit. E historinë e Kosovës, siç kanë thënë edhe Hashim Thaçi dhe Kadri Veseli, nuk mund ta rishkruajë askush. Prandaj, jo vetëm që jemi lënduar si parti politike, por jemi lënduar edhe si vetëdije politike, edhe si vetëdije kombëtare, edhe si vetëdije shtetërore.
Megjithatë, edhe vetë shembulli i tyre na edukon që të besojmë në drejtësi të paanshme, dhe të presim lirimin e tyre sa më parë, sepse jo vetëm që na duhen neve dhe familjeve të tyre, po i duhen shtetit, shoqërisë dhe mbarë Kosovës.
