Portieri i Përfaqësueses së Kosovës, Arijanet Muric, në një intervistë për mediumin 20 Minuten, ka folur për kohën e tij në Zvicër, Pep Guardiolën si trajner, përplasjen e ardhshme kundër Përfaqësueses së Zvicrës dhe ka treguar se entuziazmohet për qytetin e tij të lindjes, Cyrih.
Kosova është nikoqire e Zvicrës në ndeshjen e vlefshme për kualifikimet në Euro 2024, ndeshje e cila pritet të zhvillohet në stadiumin Fadil Vokrri, të shtunën nga ora 2024.
Portieri Muric do të jetë njëri nga shtatë lojtarët e lindur dhe rritur në Zvicër që do të luajë kundër Helvetikëve me fanellën e Kosovës.
Kështu, portieri shtatlartë ka qenë shkak i një interviste nga mediumi zviceran 20 Minutes, i cili e ka pyetur gjerë e gjatë për jetën dhe karrierën.
Arijanet Muric, ju keni lindur në Zvicër dhe familja juaj jeton në zonën e Cyrihut. Tani do të jeni në portë për Kosovën. Një lojë e veçantë?
Për mua, si dhe për shumë qytetarë të tjerë me dy shtetësi nga të dyja palët, sigurisht që është një lojë jashtëzakonisht e veçantë. Ne jemi shumë të nxehtë si ekip dhe duam të bëjmë gjithçka që mundemi për të mundur Zvicrën në stadiumin tonë.
Deri më tani nuk ka pasur asnjë fitore për Kosovën në kualifikimet për Kampionatin Evropian?
Kjo është e drejtë, gjërat nuk kanë shkuar siç pritej deri më tani. Por, ne besojmë se mund të funksionojë të shtunën. Në stadium do të ketë shumë familjarë dhe shokë. Kjo jep presion shtesë, por edhe energji.
Çfarë emocionesh keni përpara një ndeshje si kjo kur luani kundër vendit tuaj?
Është vërtet e vështirë të shpjegosh se çfarë po ndodh brenda teje. Isha jashtëzakonisht nervoz në ndeshjen miqësore në Letzigrund. Unë kam lindur dhe jam rritur në Zvicër. “Züri” është shtëpia ime, e dua jetën atje, ushqimin, stilin e jetës, kulturën, njerëzit dhe sigurisht Liqenin e Cyrihut. Mundohem të jem sa më shpesh aty dhe të vizitoj familjen time.
Kur bëhet fjalë për shtetasit e dyfishtë në ekipin kombëtar, gjithmonë shtrohet pyetja nëse ata janë “zviceranë të vërtetë”. Si zviceran, a ka diçka të ngjashme në Kosovë?
Kjo pyetje me të vërtetë nuk bëhet. Ju mund të shihni nga jashtë kur një lojtar lëshon zemrën e tij në fushë – kur ai jep gjithçka për vendin e tij. Ky është absolutisht rasti për të gjithë lojtarët. Edhe në Zvicër. Shikoni se çfarë kanë bërë tashmë Granit Xhaka dhe Xherdan Shaqiri për Zvicrën. Unë vërtet nuk mund ta kuptoj këtë temë.
Ju vetë mund të kishit luajtur për Zvicrën – ose për Malin e Zi?
Vendimin që të shkoj në Kosovë e mora shumë herët dhe do të bëja sërish të njëjtën gjë.
Konkurrenca për një vend në portën e Zvicrës do të kishte qenë shumë e lartë, apo jo?
Po, Zvicra tradicionalisht ka gjithmonë portierë më të mirë. Unë isha në ekipin e të rinjve të GC me Gregor Kobel. Më vjen mirë që nuk duhet të bëj përzgjedhjen për numrin 1 në portën e Përfaqësueses së Zvicrës (qesh).
Ti e ke lënë herët Grasshpperin. Në moshën 16-vjeçare shkove te Manchester City, më pas u huazove në gjithsej pesë klube në Angli, Spanjë, Holandë dhe Turqi. Sa e vështirë ishte kjo si i ri?
Nuk ishte e lehtë të largohesha nga Zvicra, familja dhe miqtë në një moshë kaq të re. Sigurisht që ka pasur shumë ulje-ngritje, por unë i shoh të gjitha përvojat si shumë pozitive. Ata më ndihmuan të eci përpara – edhe mendërisht. Nuk jam penduar kurrë që e lashë GC në një moshë kaq të re.
Në Manchester City keni punuar me superyjet dhe trajnerin Pep Guardiola. Si e përjetuat këtë herë?
Unë kam qenë një tifoz i Cityt që kur isha adoleshent, kështu që kjo ishte një ëndërr e realizuar për mua. Marrëdhënia ime me Pepin ishte shumë, shumë e mirë. Ai është një trajner i jashtëzakonshëm, nuk ulet kurrë – është gjithmonë bam, bam, bam. Çdo ditë ai jep gjithçka dhe punon për ta bërë ekipin më të mirë.
Keni pasur përparim në Burnley sezonin e kaluar. Mbi 40 ndeshje konkurruese, pothuajse gjysma e tyre pa pësuar gol, promovimi në Ligën Premier dhe vlera juaj e tregut ka shpërthyer në dymbëdhjetë milionë euro?
Ishte vërtet një sezon i mrekullueshëm. Sigurisht që për momentin jam pak i zhgënjyer që nuk jam më numër 1 në portë, por po punoj shumë dhe jam i bindur që shansi im do të vijë.
Ylli i fundit i Zvicrës, Zeki Amdouni, ka luajtur me ju në Burnley që nga kjo verë. I keni ndjerë tashmë cilësitë e tij në stërvitje?
I zgjuar teknikisht, i shpejtë. Ai është me të vërtetë një lojtar shumë i mirë. Dhe gjithashtu një djalë i mirë si person.
Ju keni shkaktuar tituj negativë jashtë fushës në Përfaqësuesen e Kosovës. Në hotelin e ekipit flitej për vizita të femrave apo pirje të alkoolit. Në vitin 2021 u tha në “Blick” se ju ishit një ‘skandal me dy këmbë’. A je ti?
(qesh) Kjo definitivisht nuk pasqyron se kush jam dhe çfarë përfaqësoj. Këtë e dinë edhe njerëzit që më njohin. Si të gjithë njerëzit, edhe unë nuk jam i lirë nga gabimet, por këto histori u bënë më të mëdha se në atë kohë.
