E gjithë fushata në Serbi për zgjedhjet parlamentare dhe ato lokale zbriti në mposhtjen e Vuçiqit të përmbledhur në monedhën “Kosovën nuk do ta japim!”. Kështu e fillon tesktin e tij gazetari kroati Sasha Ljubiciq që shkruan tekste autoriale në Slobodna Dalmacia.
Ai mendon se gabuan ata që, kur bëhet fjalë për “tokën e shenjtë serbe”, u besuan përparimtarëve të tij (Vuciqit) duke besuar se ai i rezistoi të gjitha presioneve të BE-së në lidhje me integritetin kushtetues të Kosovës, ‘krahinës jugore serbe’, siç e quan Beogradi zyrtar.
“Punëtorëve iu dhanë njoftimet e tyre me pagesën e dakorduar për largim nga puna, dhe klientëve iu tha të shkonin në zyrën më të afërt në Vranjë, Serbi, e cila është më shumë se njëqind kilometra larg Graçanicës, për shembull, për të marrë pagesat e tyre në dinarë”.
Sipas tij, Prishtina e ka shpallur euron valutën e vetme zyrtare në territorin e Republikës së Kosovës dhe kështu ka dëbuar dinarin serb, në të cilin një pjesë e mirë e serbëve nga veriu i Kosovës e marrin pagat dhe pensionet nga Beogradi, nga sistemi i pagesave serbe.
“Në këtë mënyrë parandalohet ekzistenca e një sistemi paralel arsimor, shëndetësor dhe kulturor në Kosovë, i cili menaxhohet nga Beogradi në zonat ku jeton popullata shumicë serbe”.
Sipas këtij teksti të gazetarit kroat, stafi profesional që i kryen këto punë shpesh vjen nga Serbia, andaj është shumë pyetje se sa prej tyre do të qëndrojnë në vendet e tyre të punës pasi ta kuptojnë faktin se nuk do të mund të marrin më rrogë në dinarë në Kosovë.
“Vetëm përmes të ashtuquajturës Zyrës për Kosovë, shteti amë çdo vit u dërgon serbëve në Kosovë më shumë se njëqind milionë euro. Pa ato para, si dhe faktin se në veri të Kosovës, shërbimet komunale janë reduktuar në nivel simbolik falë Qeverisë së Beogradit, serbët e mbetur, të cilët pavarësisht gjithçkaje nuk duan të largohen nga vendlindja, do të ishin shpërngulur jashtë”.
